English
نامه 11
نامه به هنگامى كه لشگرى را به سوى دشمن فرستاد
-
وَ مِنْ وَصِية لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُاز وصیت های آن حضرت است
-
وَصّى بِها جَيْشاً بَعَثَهُ اِلَى الْعَدُوِّبه هنگامی که لشگری را به سوی دشمن فرستاد این وصیت فرمود
-
فَاِذا نَزَلْتُمْ بِعَدُوٍّ اَوْ نَزَلَ بِكُمْ، فَلْيَكُنْ مَعَسْكَرُكُمْ فى قُبُلِچون بر دشمن وارد شدید یا دشمن بر شما وارد شد، باید لشگرگاه شما در
-
الاَْشْرافِ، اَوْ سِفاحِ الْجِبالِ، اَوْ اَثْناءِ الاَْنْهارِ، كَيْما يَكُونَ لَكُمْمحلّی بلند، یا دامنه کوهها، یا بین رودها قرار گیرد، تا شما را مدد
-
رِدْءًا، وَ دُونَكُمْ مَرَدًّا. وَ لْتَكُنْ مُقاتَلَتُكُمْ مِنْ وَجْه واحِد اَوِ اثْنَيْنِ.باشد، و مانعی پیش رویتان برای برگرداندن شرّ دشمن. جنگ شما باید از یک طرف یا دو طرف باشد.
-
وَ اجْعَلُوا لَكُمْ رُقَباءَ فى صَياصِى الْجِبالِ وَ مَناكِبِ الْهِضابِ،و بر قله کوهها و فراز تپّه ها نگهبانانی بگمارید،
-
لِئَلاّ يَأْتِيَكُمُ الْعَدُوُّ مِنْ مَكانِ مَخافَة اَوْ اَمْن. وَ اعْلَمُوا اَنَّ مُقَدِّمَةَتا دشمن از نقطه خطر یا محلی که مورد اطمینان شماست به شما حمله نکند. بدانید مقدمه لشگر
-
الْقَوْمِ عُيُونُهُمْ، وَ عُيُونَ الْمُقَدِّمَةِ طَلائِعُهُمْ. وَ اِيّاكُمْ وَ التَّفَرُّقَ، فَاِذادیده بانان دشمن اند، و دیده بانانْ جاسوسان ارتش اند. از پراکندگی و تفرقه بپرهیزید، هرگاه
-
نَزَلْتُمْ فَانْزِلُوا جَميعاً، وَ اِذَا ارْتَحَلْتُمْ فَارْتَحِلُوا جَميعاً، وَ اِذافرود آیید همگان فرود آیید، و زمانی که کوچ کنید همه کوچ نمایید، و چون
-
غَشِيَكُمُ اللَّيْلُ فَاجْعَلُوا الرِّماحَ كِفَّةً، وَ لاتَذُوقُوا النَّوْمَ اِلاّ غِراراًشب فرا رسد نیزه ها را گرداگرد خود نگاه دارید، خوابتان اندک باشد
-
اَوْ مَـضْـمَـضَـةً.یا همانند مضمضه آب در دهان.
